[Kanjani8 Fic] Neighbor Boy

Title: Neighbor Boy

Fandom: Kanjani8
Pairing: Nishikido Ryo/Shibutani Subaru [RyoSuba]
Author: Irin Harrison
Type: AU FanFiction
Summary: อยู่ดีๆ ก็มาเจอเจ้า(อดีต)เด็กชายตัวเล็กที่ย้ายมาข้างบ้านสมัยเด็กๆ ผ่านไป10กว่าปีก็ไม่คิดว่าจะกลับมาจากเรียนต่างเมืองนอกเฟะแถมไม่เคยติดต่อมาเลยหลังจากไป ใครเขาจะไปตั้งตัวทันล่ะโว้ยยยยย อีเด็กบ้า! จะว่ามันว่าไอ้ตัวเล็กก็ไม่ได้ล่ะ ตอนนี้เสือกสูงกว่ากูอีก เจ้าเหี่ยวเอ้ย!

---

***อาจจะมีคำหยาบคายหรือเนื้อที่ไม่เหมาะสม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน***

มโนเก่งแต่แต่งไม่เก่ง ;_;

เพิ่งเริ่มติดตามเอตค่ะ ผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้

เมนพี่ซูค่ะ ที่จริงเขียนไว้สักพักแล้ว แต่ไม่กล้าลง เราเป็นคนมีแต่พล็อตเขียนไม่เก่ง ชอบดองอีกเพราะคิดไม่ค่อยจะออกแต่อยากเขียน แต่ถ้าแต่งไว้(ถึงจะน้อยก็เถอะ)แล้วไม่ลงสักทีมันก็จะอยู่แต่ในWต่อไป แล้ววันนี้มันก็…….ตามนั้นล่ะค่ะ

---

Prologue

“สุบารุ!”

เสียงเรียกดังมาจากหน้าประตูบ้านหลังเสียงกริ่งที่ดังขึ้น2ครั้งเงียบลง

ใครมันมาเรียกตอน4ทุ่มหว่ะ ถ้าเป็นโยโกะกับฮินะ พ่อจะด่าให้ แต่เสียงไม่คุ้นเลย

เจ้าตัวที่ได้แต่คิดคำด่าต่างๆนาๆ สุดท้ายก็ต้องละมือจากสิ่งที่ทำมาเพื่อเปิดประตูให้กับเสียงเรียกที่อยู่หน้าประตู

ใครหว่ะ? ไม่รู้จัก แต่หน้าคุ้นๆอยู่นะ

เป็นคำถามปุจฉา วิสัชนา ที่ผุดขึ้นมาในหัวเจ้าตัวตอนนี้

“อ่อ… ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่าคุณเป็นใครครับ? มีธุระอะไรกับผมหรอ?”

ระหว่างพูดกับคนแปลกหน้า(?)ที่ยืนอยู่ตรงข้ามกับประตูของตนที่แง้มเปิดออกพอประมาณให้พอสำรวจใดหน้าของแขกที่ไม่ได้รับเชิญตอน4ทุ่มพร้อมกับป้องกันตัวเองไปในตัว

คนตรงหน้าที่สูงกว่าเขาเกือบๆจะเท่าฮินะแต่ไม่มากนักแต่ก็ไม่ได้เตี้ยหรือเท่ากันตัวเอง ผมทรงตัดเฟดข้างนิดๆที่มาพร้อมกับการเซตปัดไปข้างหนึ่ง ตามสมัยนิยมในช่วงนี้ ผิวสองสีออกน้ำผึ้งที่ดูเผิ่นๆนึกว่าคนไทยมีจุดขี้แมลงวันที่สามารถมองเห็นได้ชัดเจนตรงใต้ตาและตรงคาง

“สุบารุ จำไม่ได้หรอ เราเอง จำไม่ได้จริงๆอ่ะ สุบาจัง”

อ้าว! ปากก็ถามอยู่ว่าใคร จะรู้ไหมนิ มาเรียกจงเรียกจังอีก เริ่มคุยไม่รู้เรื่องล่ะ

“อ่อ… ขอโทษจริงๆนะครับ แต่ผมก็ถามคุณอยู่ว่าคุณเป็นใคร แล้วอีกอย่างคือสนิทกันหรอครับ? มาเรียกจังท้ายชื่อผม”

“ฮ่าๆ สุบาคุงยังเหมือนเดิมไม่เคยเป็นเลยเนอะ”

อีนี้ เรื่มวอนซะแล้ว มานงมาเนอะมาคุงอีก พ่อเริ่มจะไม่ทนล่ะนะ

“เดียวก่อน สุบารุคุงสีหน้าแบบนั้น ใจเย็นๆนะ นี้ผมเอง เรียวไง”

เรียว? เรียว…. เรียวไหนของมันหว่ะ?

“นี้ สุบารุคุง จำผมไม่ได้จริงๆอ่ะ ก็เรียวจังที่เคยอยู่ข้างบ้านไง”

เรียวจัง…ข้างบ้าน… เรียวจังเจ้าเด็กเหี่ยวนั้นนะ!

“ระ.. ระ…. เรี…. เรียวจัง! เจ้าเด็กตัวเล็กๆหน้าเหี่ยวๆหน้าลิงปากแมว นั้นน่ะนะ?”

……….

…….

….

..

.

tbc.